Schrijver in Frankrijk

Een vervlogen droom – Rosemarijn Milo

Bespreking door Schrijver in Frankrijk

Rosemarijn Milo woont sinds jaren in Oost-Frankrijk, in 2012 publiceerde ze Brieven uit La Dominance, waarin ze op aansprekende wijze haar ervaringen in het land waar je als God schijnt te wonen beschrijft. Vorig jaar verscheen van haar een bijzonder sympathiek boek, een ‘vie romancée’ in de vorm van een briefwisseling. De titel is Een vervlogen droom, de ondertitel: verslag van een te kort leven. Het gaat om het leven van Augusta Hamer, geboren Maes (1891 – 1918). Ze was de grootmoeder van de auteur, maar ze heeft haar niet gekend. In het voorwoord zegt Rosemarijn Milo dat in haar familie niet – of nauwelijks – over haar grootmoeder werd gesproken. Verbazend, alleen al wanneer je de foto’s ziet van Guusje (zo heette Augusta in de wandel) die in het boek zijn opgenomen. Een mooie, elegante vrouw met een bijzonder innemend gezicht. Op zo iemand in de familie ben je toch trots? Was er iets?

Ja, er was iets. Rosemarijn Milo heeft pas jaren na het overlijden van haar eigen ouders de ware toedracht van de vroegtijdige dood van haar grootmoeder, Guusje, vernomen. Guusje was op haar manier een rebel, ze hield veel van haar man, Karel, maar ze had moeite met de benauwende conventies die in haar tijd, in de kringen van de bourgeoisie, de bewegingsvrijheid van de vrouw beperkten. Zo stelt Rosemarijn Milo, op grond van de enkele flarden overlevering die mettertijd, en soms na veel speurwerk, tot haar zijn gekomen, zich de zaak althans voor. Dit werd de basis van een verhaal waarin fictie en non-fictie zich vermengen. Rosemarijn Milo heeft geprobeerd in de huid van haar grootmoeder te kruipen, de brieven die ze haar laat schrijven, en waarin Guusje zich blootgeeft, zijn fictie. Toch komt het geheel overtuigend over. Achter het wel en wee van een paar mensen, in een zeer lokale setting (Zeeuws-Vlaanderen en Nijmegen) schemert iets van de ‘grande histoire’ van hun tijd door. Rosemarijn Milo schreef een mooi boek. Ze bevestigde ermee dat in het verleden nog veel te vinden is dat erom vraagt in schrift en woord even ‘heden’ te worden. Zodat we het eindelijk, in alle eenvoud, en in figuurlijke zin, kunnen omhelzen.  

.

Rosemarijn Milo is juriste, ze heeft in Nederland gewerkt als advocaat, daarna rechter. In 2006 is ze naar Frankrijk verhuisd, om er als tolk en vertaalster te werken bij de rechtbank van Metz. Ook heeft ze een conservatoriumopleiding als celliste gevolgd. Ze geeft af en toe cellorecitals in kleine kring. Ze is de auteur van Brieven uit La Dominance (Boekscout, 2012), waarin ze schrijft over haar leven als Nederlandse in Frankrijk, met name in de streek van Metz.