Anker
1 jan, 2025 Onderdeel van poésiesMensje van Keulen heeft een omvangrijk œuvre opgebouwd, meerdere literaire prijzen ontvangen, kortom een bekende naam in literair Nederland. In haar roman De gelukkige (2001) beschrijft ze een dorp in Frankrijk. Dit gedicht heeft ze geschreven in verband met de jaarwisseling 2024-2025. Het werd gezet uit de Walbaum en gedrukt door de Statenhofpers, met een linosnede van de hand van Olivia Ettema. Het is een traditie geworden: elk jaar rond oud-en-nieuw ontvangt Schrijver in Frankrijk van Mensje van Keulen een poezengedicht. Dit is inmiddels nummer elf.
.
Anker was een stoere scheepskat
Die vele zeeën heeft bevaren
Van Texel tot het Kattegat
En Katwijk tot de Balearen
En Scheveningen tot Dubai
En Hoek van Holland tot Shanghai
En Rotterdam tot Schippersbaai
En North Sea Port tot Gentse Kaai
En Urk tot Honolulubaai
.
Anker is nu een oude schootkat
Die droomt van storm en averij
En kapseizen en zeemanskost
En schipbreuk, springtij, muiterij
Maar ligt hij bij zijn oud-kaptein
Dan kan hij rustig ademhalen
En spint een kabbelend refrein
Bij al zijn roerende verhalen
Sorry, comments for this entry are closed at this time.