@George Sand
21 dec, 2017 Onderdeel van poésiesIngrid Vander Veken publiceerde romans (Papavers, Nieuwe mannen, nieuwe vrouwen, Dubbelspoor, Aankomen in Bali, Zwijgen), een dagboek (Zestig), twee verhalenbundels (Tiramisu en Cru Bourgeois) en twee jeugdboeken (Sam en Olikonijneendpauwpanter). Ze ontving meerdere prijzen. Ook schreef zij theater en scenario’s. Ze woont en werkt in Antwerpen, maar verblijft regelmatig geruime tijd in Frankrijk. Ze is medeoprichter van de Vlaamse Auteursvereniging, was bestuurslid van PEN Vlaanderen en beheerder van de PEN-Schrijversflat. Haar professionele ervaring als journaliste en columniste (onder meer voor het Radio 1-programma De Toestand is Hopeloos maar niet Ernstig en Knack Weekend) geeft zij door als gastprofessor aan het Conservatorium. Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van Schrijver in Frankrijk zond ze het volgende gedicht in:
juli, achttienhonderdenvier
de hele dag had je vader viool gespeeld
en je moeder gedanst in haar roze jurk
is het een wonder dat je tante zei:
dit wordt een gelukskind?
zevenentwintig jaar later pas
toen je uit de oude postkoets
in de vrieskou van januari stapte
– adieu, mijn geliefde berry –
is parijs ontwaakt in jou
op mijn beurt rust ik
op een van de vouwstoelen
rond de aartsengel geschaard
in de tuileries waar alfred je
tekende, een kind aan elke hand
in een grootstad verdampen
een meter tweeënvijftig
en schoenmaat vierendertig
je wespentaille in redingote
heb ik tevergeefs gezocht
je huisnummers zijn verlegd tot
dwaalspoor, een bommenregen
heeft je kloosterschool verwoest,
café procope is verblind door
pleistermoppen en affiches
ik kijk in de verdwaasde
kraalogen van duiven
(tekening door Alfred de Musset)
1 Reactie op “@George Sand”
Door lieve vandermeulen. op 24 dec, 2017
Mooi poëtisch tijdsbeeld!