Dit verzin je niet
14 apr, 2012 Onderdeel van penséesColumn door Michael Berg
Ik had een geweldig verhaal bedacht. Een Franse politicus en een gedoodverfde kandidaat voor het presidentschap wordt door zijn tegenstanders in de val gelokt en politiek ‘kaltgestellt’. Een hotelkamer, een mooie jonge vrouw (betaald door de tegenstander), een stevige portie seks. Vervolgens zou de vrouw in het bezit zijn van uiterst vertrouwelijke informatie. De carrière van de politicus zou ten einde lopen, waarna hij – krampachtig hunkerend naar macht – een huurmoordenaar in dienst zou nemen om zich te wreken op zijn politieke opponenten. Komt dat verhaal bekend voor? Het begin ongetwijfeld wel. Het lijkt erg op wat Dominique Strauss Kahn overkwam. Toen de hoogste baas van het IMF en gedroomde presidentskandidaat van de Parti Socialiste door de Amerikanen in de boeien werd geslagen had ik een enorm probleem. Mijn boek was namelijk al voor de helft klaar. Wat te doen? Snel doorschrijven en publiceren of het verhaal aanpassen?
Doorschrijven leek aantrekkelijk, maar ik ben niet zo’n snelschrijver. Ongetwijfeld zou iemand nog eerder met een zelfde soort boek verschijnen. Bovendien zou de pers roepen dat het wel erg gemakkelijk is om een verhaal uit de werkelijkheid te kopiëren. Maar ik heb het zelf bedacht, zou ik dan zeggen. Geen mens zou me geloven. En terecht, want schrijvers zijn fantasten die moet je nooit geloven.
Dus besloot ik het boek te verbouwen. Wel iets met een Franse politicus en ook iets met seks en ook met de presidentsverkiezingen, maar dan anders. Ondertussen bleef ik de zaak van DSK op de voet volgen. De meest uiteenlopende complottheorieën buitelden over elkaar heen. De UMP van Sarkozy zat erachter, of de Amerikanen, bang dat hun dollar door het IMF zou worden gedevalueerd, of andere socialisten die liever zelf president wilden worden in plaats van die oversekste schuinsmarcheerder, of het Front National, of de Arabieren, of misschien werkten ze wel allemaal samen. Met de week werd het verhaal wilder en spannender dan welke roman dan ook.
Tegenover vrienden en bekenden bleef ik DSK verdedigen. Hij was er ingeluisd. Zo’n intelligente man zou toch niet zo dom zijn om zich aan een kamermeisje te vergrijpen. En als hij al zo seks wilde, dan was hij toch rijk genoeg om een callgirl te bestellen. Maar naarmate er meer informatie bekend werd, moest ik steeds meer twijfelen aan mijn standpunt. Zeker toen na DSK’s vrijlating zich de volgende affaire alweer aandiende. Iets met een vanuit Lille aangestuurd prostitutienetwerk voor verveelde oudere politici en andere hooggeplaatste types. Ik ben inmiddels opgehouden om DSK nog langer te verdedigen. Een man die over vrouwen spreekt als over ‘materiaal’ verdient geen respect. Achteraf gezien is het nog een zegen dat hij gestruikeld is over het ‘kamermeisje’. Want stel dat dat niet gebeurd was. Wat dan? Dan was DSK zonder twijfel door zijn partijgenoten op het schild gehesen, erop rekenend dat hij Sarkozy een verpletterende nederlaag zou toebrengen en de nieuwe president zou worden. Mooi niet dus.
De Carlton-zaak (het prostitutienetwerk in Lille) blijkt reeds langer bekend te zijn geweest bij Justitie. En als Justitie het weet, dan is het Elysée ook op de hoogte. Ik stel me voor hoe Sarkozy glunderend zou toekijken hoe DSK door de Parti Socialiste als hun beste presidentskandidaat sinds jaren naar voren zou zijn geschoven. Vervolgens was Sarkozy niet in paniek geraakt van de peilingen waarop DSK een enorme voorsprong zou nemen op de oude president. En dan, op een mooie voorjaarsdag, zou Sarkozy het Carlton-dossier uit de la halen. Herstel: laten halen. Weg DSK, weg peilingen, de weg vrij voor Sarkozy.
Dat stel ik me zo voor wanneer ik in bed lig en niet kan slapen en nadenk over een volgend boek. Maar ja, ik schrijf thrillers en dan fantaseer je er wel eens meer op los.
Michael Berg woont in Frankrijk. Hij is schrijver van thrillers. Hij is bekend door de Chantal Zwart-serie: ‘Twee zomers’, ‘Blind vertrouwen’ en ‘Een echte vrouw’. Vorig jaar verscheen ‘Hôtel du Lac’ (lovende recensies in o.a. De Volkskrant en Het Parool). Deze maand komt zijn vijfde thriller uit: ‘Nacht in Parijs’. Dit boek wordt gekenmerkt door suspense en politieke betrokkenheid. Voor meer informatie zie: www.michaelberg.nl
3 Reacties op “Dit verzin je niet”
Door Sander op 15 apr, 2012
Nog drie weken. Tijd genoeg voor de kandidaten om elkaar nog flink wat bananenschillen voor de voeten te werpen
Door Peter Hagtingius op 17 apr, 2012
We zullen het nooit weten, maar het is de vraag of DSK als politicus niet overleefd had als alleen die Carlton-kwestie had gespeeld. In elk geval in de waarneming van Zuid-Fransen is een seks-affaire niet meteen een ´schandaal´. In noordelijker streken is men in dit verband allicht eerder tot ´vonnissen´ geneigd. Maar luidde de bijnaam van Chirac niet: ´Monsieur trois minutes, avec douche?´ Van Mitterand waren de buitenechtelijke optredens ook algemeen bekend. Niettemin haalden ze het Élysée. zijn
Door Ron Mazer op 29 apr, 2012
Vandaag in een ruk de laatste 100 bladzijden gelezen van Nacht in Parijs.
Meestal lees ik boeken in de vakantie, maar dit boek is vanaf het begin tot het einde zo spannend en zo actueel dat ik ’s nachts telkens een groot aantal pagina’s las.
Een absolute aanrader en mijn nieuwsgierigheid gaat uit naar de eerdere Chantal Zwart boeken.